Türk Edebiyatı Şiir
Sen ve solgun resimlerdeki gölgen
Bir nefeslik menzili hâtıraların
Sesinde yansıyan bahar ışıltısı
Kaldırır kabuğunu eski yaraların.
nerdedir ummama vurgun arılar ve çiçekler
gecenin canına okuyorken Azrail
büsbütün ölüyoruz herkesin meftun olduğu şeye
bu tren yurttaşlık dersi, imlasız kalkan bu tren
vagonlar, ünlü ünsüz sağdan sola her boşluk
mermiler gibi dönen, biriken bir hedefte,
...
anladım, divanelik mevsimindeyiz. bulutlardan beklediğimiz yağmur gelmeyecek. şehir bütün hamileleri acıyla doğurtacak bu gece. anladım, limanlar, artık fırtınayı bahane etmeyecek, istemeyerek koynuna aldığı bütün kentleri s&u...
Leyla Paslanmaz
Söylendiğinde boyun büken kelimeler vardı
Doğu gibi annem gibi ölüm gibi
Her yer insandan birkaç adım sonraydı
Saatler insanı birkaç dakika geçe çalmaktaydı
&...