Yalnızlık Tefsiri

Mimarisi lambadandır Eliflerin

Çünkü yalnızlık sürekli yanan bir Elif’tir

Yalnızlık varlığın en işkenceli halidir

Yalnızlık kursağa oturduğunda dudağını değil kalbini ısırtır insana

Ağzımdaki zaten ısırılmış bir kalbin resmidir

 

Kendi kendine uçan tekmeler atmaktır yalnızlık

Yarım ekmek arasına ayrılık koymak

Sonra düşerken Havva diye bağırmak

Sonra bir eşyayı yüksek sesle çağırmak

Hayıflanmalar herhalde sağ cebimdedir

Isırılmış kalp zaten yine benim dilimdedir